miércoles, 14 de enero de 2015

BIZITZEN JAKITEA (Cora Coralina)

Bizitzen jakin

Ez dakit… gure bizitza laburra ote den
edo luzeegia.
Baina ongi dakit
bizi dugun deusek ere ez duela zentzurik
pertsonen bihotza ukitzen ez badugu.

Maiz, izatea aski da:
babesten duen altzoa,
inguratzen duen besoa,
adoretzen duen hitza,
errespetatzen duen isiltasuna,
kutsatzen den poza,
isurtzen den malkoa,
laztantzen duen begirada,
asetzen duen irrika,
bihotz ematen duen maitasuna.

Eta hori dena ez da beste munduko gauza,
baina zentzua ematen dio bizitzari:
horri esker bizitza ez da ez laburra ez luzeegia,
baizik eta bizia,
egiazkoa, garbia… dirauen bitartean

Cora Coralina
(Goiás, Brasil, 1889-1995).

 Saber viver

Não sei… se a vida é curta
ou longa demais para nós,
mas, sei que nada
do que vivemos tem sentido,
se não tocamos o coração das pessoas.

Muitas vezes basta ser:
o colo que acolhe,
o braço que envolve,
a palavra que conforta,
o silêncio que respeita,
a alegria que contagia,
a lágrima que corre,
o olhar que acaricia,
o desejo que sacia,
o amor que promove.

E isso não é coisa de outro mundo,

é o que dá sentido à vida.
É o que faz com que ela não

seja nem curta, nem longa demais,
mas que seja intensa, verdadeira,
pura enquanto ela durar…

No hay comentarios:

Publicar un comentario