“Maitasunezko oihua, munduaren erdian” - Crying Out Love, In the Center of the World - liburutik hartu dugu ondoko pasartetxoa. Kyoichi Katayamak idatzia da. Kontrazalean jartzen duenez, garai guztietako liburu japoniar salduena da (3.500.000 ale).
Bi neraberen arteko eztabaida. Horietako baten aitonak kontatu dio bilobari gaztetan andregai bat izan zuela, baina ez zela harekin ezkondu, beste batekin baizik. Horren ondorioz, hizketan hasi dira…
— Zerk egiten gaitu zoriontsuago?
— Nola zoriontsuago?
— Bai, zer den hobe, maite dugunarekin bizitzea edo, betiere maite dugun hori maitatzen segitzen dugularik, beste batekin bizitzea?
— Maite duzunarekin bizitzea, jakina.
— Baina, elkarrekin biziz gero, elkarren gauza desatseginez ere ohartu eta tontakeriengatik liskartuko dituk maitaleak. Eta egunero horrelako liskarrak pilatuz gero, ez duk, hamarkada batzuk igarota, hasieran hain maitatua izandako horrekiko batere maitasunik geldituko.
Irmoki hitz egin zuen Akik.
— Hagitz ezkorra haiz.
— Saku-chan, hik ez duk horrela pentsatzen?
— Ni baikorra naun. Behin bat maitatzen hasita, zenbat eta hamarkada gehiago igaro, orduan eta maiteagoa izango niken. Hasieran desatsengitzat jotako gauzak ere maiteko nitizken. Ehun urte igaroz gero, haren ileak oro ere maiteko nitizken.
— Ehun urte igaroz gero? (…)
No hay comentarios:
Publicar un comentario